Bir eylül sabahı gitti - Şiir

Bir eylül sabahı gitti.

Hayat kurallarını çoktan koymuştu doğduğunda.
İçindeki göz ışığına aldırmadan.
Yitip gitmişti.. kalabalıklarda.
Sıradanlıkla perdelemişti yüzünü.
Acısını sarmalayıp, gülümsemişti..
Tanrı'ya yalvarmış, ağlamıştı.
Dostlar arasında yalnız kalmıştı.
Sevgili perçinlemişti pencerelerini.
Gidecek yer yoktu.
Hapsolmuştu içine.
Ağardı sonbaharında.
Perdeleri küf tuttu
Açmadı.
Bir eylül sabahı
Toprağını toprağa kattı.
Gitti.
İçindeki göz ışığıyla.
Bir yaprak ağacın bağrından
Koptu.
Çığlığın rüzgarında savruldu.
Bir pencere kenarına düştü.
Kimse görmedi.